Karate als hedendaagse zelfverdediging
Het principe van zelfverdediging is door de eeuwen heen niet veranderd, men heeft het recht en meer nog de plicht zichzelf te verdedigen. Denk maar even aan een vrouw die verkracht wordt, aan alle gevolgen nadien, psychologisch, psychisch en fysisch voor haar, voor haar kinderen en zelfs haar echtgenoot. Erger nog als zij, zoals in vele gevallen vermoord wordt. Denk maar even aan de gevaren die onze kinderen -in deze tijd spijtig -genoeg lopen. Dank zij de informatie en inspanningen die onze lesgevers zich getroosten zijn zij nu in staat karatetechnieken op een zodanige manier aan te leren dat zij efficient toegepast kunnen worden voor zelfverdediging.
Naast het Shotokan karate wordt door de lesgevers hiervoor gebruik gemaakt van Dim-mak en Kyusho jutsu ( meer hierover in het artikel: ” Wat is Dim-mak en Kyusho-jutsu ” op deze website ). Dimmak en Kyusho-jutsu zijn geen gevechtssporten, maar krijgskunsten die de kenner, jong of oud, man of vrouw, in staat stellen op elke aanval gepast te reageren.
In onze club is, naast de kennis van karate en andere gevechtssporten, een zeer grondige kennis van Dim-mak en Kyusho-jutsu aanwezig en wordt deze doorgegeven tijdens de trainingen.
Alle lesgevers hebben tot doel op een goede manier alle karatetechnieken aan te leren met alle voordelen van een complete gevechtssport, zowel voor de fysieke als mentale vorming. Via deze basis gaan ze verder in de richting van een reele zelfverdediging op basis van de kennis van Dim-mak en Kyusho-jutsu en ervaring die ze in de loop van tientallen jaren krijgskunst hebben opgedaan.
Speciale lessen worden gegeven aan de leden in Dim-mak en Kyusho-jutsu. Bovendien wordt deze materie regelmatig verwerkt en herhaald tijdens de gewone karatetrainingen in de bunkai-toepassingen van de kata’s om de routine en reactie op aanvallen aan te sterken. Deze technieken worden ook aangeleerd aan jongere karateka’s in een voor hen aangepaste vorm.
Kyusho Jitsu
Kyusho-jutsu wordt vertaald als ” aanval naar de vitale punten ” of ” vechten door gebruik van drukpunten “met het doel lichamelijke schade toe te brengen, KO en in extreme gevallen de dood. In wezen zijn kyusho-jutsu en dim-mak hetzelfde. Echter wordt door vele beoefenaars van deze krijgskunsten een verschil gezien.
Zo kan met stellen dat kyusho-jutsu het systeem is dat gebruikt wordt in de technieken en combinaties in de kata’s van verschillende gevechtssporten ( bv. karate, taekwando, hapkido, aikido ) met gebruik van de vitale punten, biomechanische reflex en bodyshift.
Dit gebeurde in bijna alle krijgskunsten, : zij veranderden in een sportversie. Ook de kata’s veranderden, diverse stijlen ontstonden. Het is eigenaardig te zien hoe dezelfde kata’s in al die stijlen verschillen, terwijl zij eigenlijk dezelfde oorsprong hadden en hoe deze in de loop van de laatste 120 jaar veranderd zijn. Een fenomeen dat nog altijd aan de gang is, bewust of onbewust.
De kennis van de vitale ( acupunctuurpunten ) punten verdween, de achtergrond en de betekenis van de technieken verdween: elke techniek in een kata gaf de richting waarin men moest slaan op een bepaald punt, elke combinatie van technieken was zo geraffineerd opgesteld met het doel met minder kracht iemand uit te schakelen, hetzij met KO, of met enorme pijn in zijn inwendige organen of door zijn hart te doen stoppen. Deze enorme kennis, bereikt door het werk – eigenlijk volledig experimenteel en met hun toenmalige kennis van acupunctuur en gegoten in een taoistisch kleedje – van die vroegere geniale krijgskunstenaars, ging toen verloren. Spijtig genoeg, want deze kata’s bevatten een schat aan informatie.
Dank zij het constante onderzoek van uitstekende karateka’s zoals Vince Morris is de kennis van de realistische bunkai terug beschikbaar. Gambaru SKA , in samenwerking met Doragon MSA ( zie links ), geeft in diezelfde lijn, geinspireerd door het werk van Vince Morris, realistische bunkai uit deze kata’s.
Dim Mak
Dim-mak wordt vertaald als ” doodsaanraking ” of duidelijker in het Engels ” Death touch “, wat het aanvallen op acupunctuurpunten inhoudt met het doel het hart te doen stoppen. Bij gebruik van geringere kracht bekomt men gemakkelijk een KO.
Dim-mak ontstond in China in de jaren 1350 uit de voorouderlijke theorieen van de acupunctuur en uit het taoisme. Het was Zhang San Fen, taoistische monnik, acupuncturist en ervaren Wudang gevechtskunstenaar – die als resultaat van zijn onderzoek naar deze punten een ultieme vorm van zelfverdediging ontwikkelde, die toeliet met een minimum aan kracht een tegenstander te overmeesteren of te doden. Hij ontdekte dat, door het slaan op bepaalde punten, andere punten veel kwetsbaarder werden, zelfs door minder kracht te gebruiken: dus door knijpen, slaan op een bepaald punt, heeft het slaan op een ander punt een kritiek effect. Hij legde de meest efficiente technieken en de meest dodelijke combinaties vast in verschillende quans ( vormen ), waarvan de toepassingen geheim werden gehouden en enkel doorgegeven aan de meest betrouwbare leerlingen. Deze zelfverdedigingskunst werd ” hao ch’uan ” – wat vertaald kan worden in ” loose boxing ” – of ” the grand ultimate fist ” genoemd. Door zijn leerlingen is deze dim-mak verder uitgebreid. Hieruit is het latere ” tai chi chuan ” ontstaan, dat door die volgelingen uitgebreid en gewijzigd werd en als een interne of zachte krijgskunst beschouwd wordt.
Wat men echter niet mag vergeten dat in Indie misschien zelfs langer een traditie bestond van krijgskunsten, kruidengeneeskunde en chi kung qi gong ). Zo was Varma Kalai, de Tamil benaming voor “de kennis van vitale punten” – een onderdeel van de traditionele massage, alternatieve geneeskunde (gebruikt in Ayurveda), traditionele yoga en krijgskunst. Deze laatste – met “lege handen” – werd: “Varma Adi (Marma Adi)” genoemd, wat “slaan op drukpunten” betekent. Deze krijgskunst was een studie van de menselijke anatomie en haar drukpunten. Een deel van deze krijgskunst was ook het gebruik maken van het hele lichaam als een enkel instrument. Wanneer het lichaam als een eenheid en in harmonie werkt, kan het getraind worden om met een ongekende kracht aan te vallen.
Omdat in de loop van de eeuwen de kennis van acupunctuur toenam, ontwikkelde een Taoist Feng Yiyuan rond 1550 een vergelijkbare methode om deze acupunctuurpunten aan te vallen. Hij gebruikte hiervoor de theorie dat deze punten gevoeliger waren gedurende een bepaalde shichen van de dag. Hij creeerde 36 variaties voor elk van de 36 vitale punten. Later werd dit uitgebreid tot 72 en verder tot 108 punten. In China werd dit systeem in min of meerdere mate geintegreerd in de vele bestaande harde of externe krijgskunsten, bv. de Kungfu stijlen en vooral de krijgskunst van de Zuidelijke Shaolin tempel.. Omdat de invloed van de krijgskunsten van die tempel aanzienlijk was is in China, verklaart dit waarom dim-mak een integraal onderdeel is van zeer vele traditionele Chinese krijgskunsten [ White Crane gongfu , Shaolin Monk Fist gongfu, stijl van de adelaar ( = Noordel. Shaolin ) enz. ]. Bij de val van de Mingdynastie ( 1644 ) trokken vele krijgskunstenaars naar de buurlanden en werd het systeem in de inlandse krijgskunsten opgenomen ( Okinawa – en dan later in Japan -, in Korea, Thailand, Vietnam, Myanmar ) en werden deze geheimen opgenomen, dikwijls gewijzigd, en verwerkt in hun eigen technieken ( bv. voor karate: hun traditionele kata’s ).
Dim-mak maakt gebruik van de oorspronkelijke technieken met aanvallen op de acupunctuurpunten, van het effect van deze punten op het zenuwstelsel en vooral van fa jing ( explosieve kracht). In vele gevallen maakt het automatisch ook gebruik van de biomechanische reacties van het lichaam. Deze eerste en oudste technieken waren combinaties van punten gericht op het doen stoppen van het hart.
Door het effect van het slaan op die punten in een bepaalde combinatie zal het sympathisch en / of het parasympatisch effect op het hart verhogen en zal dit stoppen als gevolg van een dodelijke aritmie of gewoon ophouden met slaan. Hiervoor is de kennis vereist van de ligging van de acupunctuurpunten ( wordt aangeleerd door de kennis van de ligging van de ” meridianen “, niet de meridiaan theorie ), anatomisch zicht en een grondige kennis van anatomie, neurologie en neuroanatomie ( eigen studie en de cursussen van Doragon MSA ). Tevens wordt gebruik gemaakt van fa jing, de explosieve kracht waarmee men met de kracht van heel het lichaam vanuit het middel ( niet de heupen ) slaat. De vuist, elleboog of voet is enkel het voorwerp dat raakt. Het lichaam zelf is het wapen. Men werkt steeds ontspannen. Verder bestaan is Dim-mak geen blocks, het zijn aanvallen op set-uppunten. Tevens volgt Doragon MSA het principe van enkele oude Chinese gezegden: ” Valt iemand je aan, val hem eerst aan ” en ” Doe nooit wat je tegenstander verwacht “, een principe dat men ook terug vindt in het systeem van Erle en Eli Montaigue.